Teleferik

W niedzielę było trochę leniwie, jak to w niedzielę. Po przepysznym śniadaniu zrobionym przez G, postanowiliśmy, że dołączymy do naszych znajomych i pomkniemy Teleferikiem w góry pospacerować i przemrozić conieco.

Pogoda miała być naprawdę piękna, a tymczasem była taka sobie. Bilet w obie strony do drugiej stacji kosztuje 15 TL, do pierwszej stacji mniej, ale nie mam sensu się tam zatrzymywać, bo tam nic nie ma, oprócz faceta z końmi...

Z drugiej stacji można natomiast złapać busika albo kolejną kolejkę w stronę Uludag, w miejsce gdzie można pośmigać na nartach. My natomiast udaliśmy się na spacerek po śniegu... w trampkach (gratulujemy E trafnego doboru obuwia). Wypiliśmy turecką kawę i herbatę, a potem wróciliśmy do domów na wieczorne nic nie-robienie, bo w końcu dziś już poniedziałek i nowe wyzwania czekają.

Po odstaniu w kolejce na około 200-300 osób w końcu ujrzeliśmy wagonik kolejki...



...i te przerażone twarze dzieci, oczywiście nie zraziliśmy się ani na chwilę i...



... już za chwilę wznosiliśmy się ponad dachami domów...

i drzewami...

a za chwilę nie było już widać skąd przybywamy...

niektórych to nawet cieszyło...

a te słupy powodowały głośne: Oooooooouuuuuooooooo!

a to ładne, prawda?

troszkę się pogoda popsuła, ale ta jasna linia w chmurach nadaje klimatu

takie małe Krupówki

oczywiście pierwsze co usłyszeliśmy po wyjściu z wagonika to nawoływanie muezina

oczywiście zdjęcie z samowyzwalacza, ale bieg po śniegu po kolana trochę zwalnia i przewraca





nasi tu byli

kawa po turecku zrobiona a ten kieliszek na patyku to cezva to parzenia kawy po turecku

a to samowar do parzenia herbaty po turecku,
w górnym czajniczku jest esencja herbaty,
w głównej części gotująca się woda,
a pod kranik podstawia się szklaneczkę - tulipanka

w tej restauracji kupuje się surowe mięso przgotowane do grillowania,
a potem samemu się je grilluje na takich specjalnych grillach,
ciekawe rozwiązanie...

ostatnie spojrzenie na Uludag



i powrót do rozświetlonej Bursy

 Więcej zdjęć tutaj.